ความหมายของคำว่า ' ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี '

ความหมายของคำว่า ' ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี '
ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี หมายถึง ดู ภูมิ ๑, ภูมิ–.

ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี
ดู ภูมิ ๑, ภูมิ–.
ภูมิแพ้
[พูม–] น. สภาพที่ร่างกายมีปฏิกิริยาผิดปรกติต่อสิ่งที่ตามธรรมดาเมื่อเข้าสู่ร่างกายคนทั่ว ๆ ไปแล้วจะไม่มีอันตรายใด ๆ จะมีอันตรายก็เฉพาะในคนบางคนที่แพ้สิ่งนั้นเท่านั้น.
ภูมี
น. พระเจ้าแผ่นดิน.
ภูมีศวร
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
ภูรโลก
[พูระโลก] น. ชื่อแผ่นดินเมื่อพูดเกี่ยวกับฟ้าและสวรรค์. (ส.).
ภูริ ๑
ว. มาก. (ป., ส.).
ภูริ ๒
น. แผ่นดิน. (ป.).